U libecciu hè un ventu chì soffia annantu à l'Italia, a Corsica è u meziornu di a Francia. U nomu "libecciu", sient'è i linguisti, saria derivatu da a parolla araba lebeg.

In Corsica mudificà

 
Un pinu marittimu chjinatu da u libecciu

U libecciu hè u ventu maestru di a Corsica. Soffia in a Corsica sana, ma hè più cumunu in u Nordu di a Corsica cà in a parti suttana. In ginirali, soffia da u mezupunenti in a parti suttana di a Corsica, è u più suventi da u punenti in Balagna o in u Capicorsu. U libecciu hè un ventu chì hè asciuttu d'istatina, ma umitu d'inguernu. U libecciu porta l'acqua annantu à a parti uccidintali di a Corsica.

U maistrali dinò soffia da u punenti in Corsica, ma u maistrali inghjenna una calata di i temperaturi è spanna u celi. Inveci u libecciu porta un tempu dolci.

Citazioni mudificà

Accadi chì u libecciu fussi citatu in a littaratura è a cultura corsa. Par esempiu:

  • in u pruverbiu: U libecciu lascia u tempu cum'ellu hè.
  • o in a canzona A voce rivolta di i Muvrini:
Golu ci conta
L'ore candelle
D'eternità
Libecciu alliscia
L'ore zitelle
Di libertà

Rifarenzi mudificà

Da vede dinù mudificà




I venti di Corsica
Tramuntana - Livantu - Maistrali - Grigali - Libecciu - Muntese - Sciroccu - Terranu - Lambata