Equisetum ramosissimum

pianti
Equisetum ramosissimum
Equisetum ramosissimum
Classifica scentifica
Regnu Plantae
Divisione Polypodiophyta
Classa Polypodiopsida
Ordine Equisetales
Famiglia Equisetaceae
Generu Equisetum
Nome binuminale
Equisetum ramosissimum
Desf., 1799

Equisetum ramosissimum hè una pianta chì face parte di a famiglia di l'Equisetaceae.[1]

Descrizzione mudificà

Hè una pianta geofita, alta, ramificata, pudendu aghjunghje un metru di longu, incù un picciolu aeriu. U diamitru di i piccioli hè di 1 cm, incù 8-20 coste. E guaine, allargate à l'arice, anch'elle verdicce, sò allungate, incù 20-30 denti brunicci. U patrimoniu geneticu diploide hè di 216.

Ripartizione mudificà

Omu a trova in e zone timperate è trupicale di i duie emisferi.

Stà in e terre nitrificate, à forte impattu umanu, tali e sponde, e culture, i bordi di canali d'irrigazione, è cetera. Rizomatosa, s'arradicheghja prufundamente in u substratu. Li piacenu e terre rinose.

Cresce in i climi timperati, in e zone umite è adumbrate di u mondu sanu, soprattuttu in America è in Europa di u Nordu, eccituatu l'Australia, di priferenza in e terre rinose, ma ancu in e terre asciutte è petricose è longu à i stradoni.

Equisetum ramosissimum hè prisente in Corsica.[2]

Biolugia mudificà

Equisetum ramosissimum hè una pianta acquatica chì si riproduce per u più per via di spori. I spori sò produtti in strutture chjamate spurangi, chì si trovanu à l'estremità di i piccioli fertili. Quandu i spurangi maturanu, libereghjanu i spori in acqua, ind'elli ponu esse spargugliati da u currente. I spori germineghjanu dopu per furmà di nuvelle piante.

Tassonumia mudificà

Equisetum ramosissimum hè u nome scentificu accittatu pè 'ssa spezia. Hè ancu cunnisciutu sottu à u sinonimu Equisetum massimu. 'Ssu nome hè statu datu per via di a taglia rilativamente grande di 'ssa spezia rispettu à altri membri di u generu Equisetum.

Cunsirvazione mudificà

Equisetum ramosissimum hè una spezia rilativamente cumuna è ùn hè micca cunsiderata cum'è essendu in priculu d'estinzione. Eppuru, a distruzzione di u so ambiente naturale, in particulare e zone umite, pò avè un impattu negativu annantu à a so pupulazione. Hè dunque impurtante di priservà 'ssi ambienti per assicurà a sopravvivenza di 'ssa spezia è di a so biodiversità assuciata.

Riferimenti mudificà

  • Jeanmonod D. & Gamisans J. (2013) Flora Corsica (2 ed), Edisud.

Note mudificà

  1. 'Ss'articulu pruvene in parte da a wikipedia in inglese.
  2. Jeanmonod & Gamisans (2013).

Altri prugetti mudificà