L'antineutronu hè l'antiparticula di u neutronu.[1] Hè stata individuatu pà a prima volta da Bruce Cork in 1956, un annu dopu à a scuparta di l'antiprutonu, in sperimenti d'inticciu da prutonu à nucleonu à u Bevatron di u Lawrence Berkeley National Laboratory. L'antineutronu hà una massa di 939,573 MeV/c2 (1,674 94×10−27 kg) è una carica elettrica (nulla) uguali à quidda di u neutronu, chì ni diffarisci chì hè cumpostu d'antiquark rispittivi. In particulari, l'antineutronu hè cumpostu da dui antiquark è di un antiquark . U spin di l'antineutronu hè ½, a so carica di culori hè nulla, è hà una durata di vita media di 886 s. L'attimu magneticu di l'antineutronu hè l'inverciu di quiddu di u neutronu : par l'antineutronu, hè di +1,913 µN è pà u neutronu, hè di -1,913 µN (riguardu à a dirizzioni di u spin). Com'è l'antineutrona sò elettricamenti neutri, hè difficiuli di ussirvà li dirittamenti. Si usservani di solitu i sottuprudutti di l'anniintamentu di un antineutronu da un neutronu. Certi tiurii pridiscini ch'edda ci pudaria essa un'uscillazioni neutronu-antineutronu, simili à ciò chì si passa incù i neutrini, ma 'ssu prucidimentu ùn pudaria pruducia si ch'è in prisenza di leghji fisichi ancora scunnisciuti chì viulariani a leghji di cunsirvazioni di u numaru di barioni.

Noti mudificà

  1. 'Ss'articulu pruveni in parti da l'articulu currispundenti di a wikipedia in talianu.