A donna cumpagna di l'omu

A donna cumpagna di l'omu hè una puisia di Paulu Matteiu di la Fuata (1817-1899) chì faci parti di i Puisii Ghjucosi.

A donna cumpagna di l’omu

mudificà
 
Adamu ed Eva
Cosa hè la donna pà i misari murtali?
Hè stata sempri la causa universali
Di piaceri è dispiaceri,
D'ogni beni è d'ogni mali ;
Hè pietosa ed hè spietata ;
Hè curtesi ed hè sgarbata.
Hè piena d'ira, è piena di buntà ;
Hè amara è dolci ; tuttu odiu è carità ;
Nè senza edda si pò viva,
Nè cun edda si pò stà :
Piegni è ridi ; lu so visu
Hè un infernu è un paradisu.
La vi ripetu, la donna hè una cumpagna,
Hè costa d'omu, devi essa à la custagna ;
Ùn hè serva nè patrona :
Parchì l'omu chì si lagna
Ùn s'annoia à stà cun edda,
Lu Signori a feci bedda.
À babbu Adamu chì ùn bii più nè magna,
Dominiddiu li deti una cumpagna ;
È lasceti dì à chì voli,
Ogni cani voli a cagna :
Ùn và beni l'omu solu,
Dissi Diu à lu figliolu.
S'eddu hà lu fretu, si scalda cù a cumpagna ;
Ma s'eddu casca, ohimè ! Comu s'arragna?
Qual' l'arrizza, s'eddu casca?
Qual' l'asciuva, s'eddu si bagna?
È po volni in u Furciolu
Chì Lambrasca si stia solu !
À lu fasgiolu ci voli u palareddu ;
L'eddara cerca la leccia o u quarciteddu ;
À la vita ci vol' l'olmu,
À la volta lu punteddu :
Or cusì sarà Lambrasca,
O s'arrernba o si ni casca.
La cumpagnia la volni ancu l'aceddi :
Sò accumpagnati parnici è rundineddi
Si ni stani à dui à dui,
Li culombi è i turduleddi :
Vuleti essa più sicuri?
Melius nubere quam uri.
Ghjuntu una volta lu mesi di frivaghju,
Tutti l'aceddi ni vani à paghju à paghju ;
Ghjuntu marzu, vo sapeti
È chì miauli, è chì linguaghju !
Ghjuntu maghju in Bonifaziu,
Chì armunia è chì laudaziu !
Par sinu à i pianti, ci n'hè chì ùn dani fruttu,
S'eddu ùn s'accoppia lu masciu o beddu o bruttu ;
Dui è dui si stà megliu,
È cusì po hè dapartuttu.
Ùn ci sò ch’è i Balanini
Chì si fermani fantini.

Da veda dinò

mudificà